شبکه پنج سیما مجموعه‌ای از فیلم‌های سینمایی هندی را برای پخش در نظر گرفته است. به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع‌رسانی سیما، فیلم‌های سینمایی «گروه ۲۶»، «مجنون»، «سقوط»، «چمدان»، «ارثیه پدربزرگ»، «عروسی»، «یک ببر»، «تغییر چهره» و «لامپ مهتابی» ۹ فیلم سینمایی هستند که از یک شنبه ۳۰ بهمن تا چهارشنبه ۱۰ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج سیما روی آنتن می‌روند.
سینمایی «گروه ۲۶»
فیلم سینمایی «گروه ۲۶» به کارگردانی نیراج پاندی، یک شنبه ۳۰ بهمن ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج سیما پخش می‌شود.
فیلم سینمایی «مجنون» به کارگردانی اومش بیست، دوشنبه ۱ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج پخش شد.
در این فیلم با بازی سانیا مالهوترا، سایانی گوپتا و شیبا چادا خواهیم دید: آستیک فوت کرده است و این در حالی است که از ازدواجش با ساندیا ۵ ماه گذشته است. ازدواج آنها از روی عشق و علاقه نبوده و به خاطر خانواده‌هایشان باهم ازدواج کرده‌اند. ساندیا در میان وسایل همسرش یک عکس پیدا می‌کند و بعد متوجه می‌شود که متعلق به دختری به نام آکاشنا از همکاران آستیک است. او با آکاشنا صحبت می‌کند و متوجه می‌شوند که آکاشنا و آستیک به هم علاقه داشتند و به خاطر مخالفت پدر آکاشنا نتوانستند با هم ازدواج نمایند. مبلغ زیادی از طریق بیمه عمر آستیک به همسرش می‌رسد و آدیتیا پسر عموی آستیک از ساندیا خواستگاری می‌کند و ...
سینمایی «سقوط»
فیلم سینمایی «سقوط» به کارگردانی کاوشیک گانگولی، سه شنبه ۲ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج روانه آنتن می‌شود.
در این فیلم با بازی پالاوی چاترجی، آرهندو بانارجی و لی لی چاکرابورتی خواهیم دید: مسافران قطار به دلیل تأخیر در حرکت قطارها و نبود امکانات اسکان مجبور می‌شوند که با یک اتوبوس به سفرشان ادامه دهند. ولی اتوبوس در دره سقوط می‌کند و مسافرانی که نجات یافته‌اند به دلیل صعب العبور بودن راه و این که نزدیک شب است مجبور می‌شوند که در همان دره شب را بگذرانند. آن‌ها با هم آشنا شده و از زندگیشان برای هم صحبت می‌کنند در پایان شب تصمیم می‌گیرند که رازهایشان را برملا سازند و همه اتفاقات ناخوشایند را در همانجا بگذارند و بروند اما ...
سینمایی «چمدان»
فیلم سینمایی «چمدان» به کارگردانی راجش کریشنان، چهارشنبه ۳ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج پخش می‌شود.
در این فیلم با بازی کونال خمو، راسیکا دوگال و گاجراج رائو خواهیم دید: ناندان یک مرد جوان است که در یک چاپخانه کار می‌کند و همیشه مقروض است او یک فرزند دارد و همسرش لاتا همیشه به او غر می زند که پول کافی ندارند او یک روز یک چمدان پر از پول پیدا می‌کند که در واقع پولی است که وزیر تریپاتی می‌خواهد جا به جا کند و به کسی سپرده که آنرا جا به جا نمایند. ولی خلافکاران مطلع شده‌اند و آن ساک را دزدیده و در یک جا گذاشته‌اند که ناندان آن را پیدا کرده است. ناندان چمدان را به خانه می‌برد و از همسرش پنهان می‌کند ولی مقدار کمی از پول‌ها را برای خودش و همسرش خرج می‌کند. پیدا کردن چمدان برای وزیر بسیار مهم است زیرا پرونده‌ای داخل آن بود که نمی‌خواهد دست کسی بیفتد که ...
سینمایی «ارثیه پدربزرگ»
فیلم سینمایی «ارثیه پدربزرگ» به کارگردانی سمیر شارما، شنبه ۶ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج روانه آنتن می‌شود.
در این فیلم با بازی کونال کاپور و وینود ناگپال خواهیم دید: امی خورانا مرد جوان هندی که در لندن زندگی می‌کند نتوانسته در این کشور به موفقیتی دست پیدا کند و پول زیادی هم به هندی دیگری به‌نام شنتی بدهکار است. شنتی مدام امی را تهدید می‌کند که پول‌هایش را برگرداند و وقتی می‌فهمد که او پدر بزرگ ثروتمندی در هند دارد امی را به کشورش بازمی‌گرداند تا در مدت کوتاهی پول را از پدربزرگش گرفته و به او بازگرداند....
سینمایی «عروسی»
فیلم سینمایی «عروسی» به کارگردانی رأی یوراج بانیس، یک شنبه ۷ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج تماشایی می‌شود.
در این فیلم با بازی اودن سانداهو، پرابه گریوال و نیرمال ریشی خواهیم دید: ناوی یک دانشجوی جوان است که در دانشگاه با دختری به نام ماهی آشنا می‌شود. آن‌ها به هم علاقمند می‌شوند. ناوی می‌خواهد به مادر و مادربزرگش بگوید قصد دارد با ماهی ازدواج کند. ولی آنها سر اینکه او با چه کسی ازدواج کند با هم اختلاف دارند. هر یک وکیلی می‌گیرند تا زمینی را که فکر می‌کنند متعلق به آنهاست را به دست بیاورند. مادر و مادربزرگ هر یک دختری را برای عروسی ناوی در نظر می‌گیرند و تاریخ ازدواج را هم تعیین می‌کنند. ماهی ناوی را تهدید می‌کند که اگر هرچه زودتر موضوع ازدواجشان را به مادر و مادربزرگش نگوید، نامزدی را به هم می زند. ماهی تصمیم می‌گیرد و با دوستش، به عنوان مهمان به منزل مادر ناوی برود و ...
سینمایی «یک ببر»
فیلم سینمایی «یک ببر» به کارگردانی کبیرخان، دوشنبه ۸ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج پخش می‌شود.
سینمایی «تغییر چهره»
فیلم سینمایی «تغییر چهره» به کارگردانی نیراج پاندی، سه شنبه ۹ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج پخش می‌شود.
در این فیلم با بازی راکول پریت سینگ، آنوپام کر و سیدهارث مالهوترا خواهیم دید: سرهنگ آپی سینگ به خواست رئیس ارتش یک گروه محرمانه تشکیل داده است که یکی از بهترین نیروهایش جی بخشی است که ظاهراً متهم به خیانت و همکاری با سرویس اطلاعات شده است و سرهنگ آپی به دنبال اوست. تا اینکه وزیر سابق گورین درسینگ می‌خواهد برای خرید تسلیحات به چندین برابر قیمت رئیس ارتش را تحت فشار قرار دهد و حتی به او رشوه بدهد ولی وقتی او قبول نمی‌کند. او را متهم به راه اندازی این گروه بدون مجوز قانونی می‌نماید و ...
سینمایی «لامپ مهتابی»
فیلم سینمایی «لامپ مهتابی» به کارگردانی کبیر خان، چهارشنبه ۱۰ اسفند ماه ساعت ۰۰: ۱۰ دقیقه بامداد از شبکه پنج پخش می‌شود.
در این فیلم با بازی سلمان خان، سهیل خان و اوم پری خواهیم دید: لاکسمن پسری کوچکی که کند ذهن است و نمی‌تواند در مدرسه چیزی یاد بگیرد همیشه توسط همکلاسی‌هایش مورد تمسخر قرار می‌گیرد و همه او را لامپ مهتابی صدا می‌کنند چون طول می‌کشد تا روشن شود! تا اینکه او صاحب یک برادر می‌شود. برادر او به نام بارات بعد از اینکه بزرگ می‌شود همیشه مدافع برادر بزرگتر خود یعنی همان لامپ مهتابی است. حالا دیگر کسی جرات نمی‌کند او را اذیت کند. بالاخره آنها بزرگ می‌شوند و بارات مجبور می‌شود به دلیل جنگ هند با چین به جبهه برود. اما لاکسمن در ارتش پذیرفته نشده و تنها می‌شود. تا اینکه یک زن چینی و پسر کوچکش در محله آنها خانه می‌گیرند. او با پسر چینی دوست می‌شود اما جوان شهر او را به خاطر دوست شدن با یک خانواده چینی اذیت می‌کنند....

ایرنا: اکران رسمی کمدی «خط استوا» از چهارشنبه این هفته سوم اسفندماه در سراسر کشور آغاز خواهد شد. در راستای اکران‌های جدید سینمایی، قرار است از چهارشنبه این هفته، سوم اسفندماه، کمدی خط استوا در قالب اکران نوروزی به روی پرده برود. کمدی خط استوا که تصویربرداری آن در جزیره بالی اندونزی انجام شده را اصغر نعیمی کارگردانی کرده است. فرهاد اصلانی، سیامک انصاری و آزاده صمدی، بازیگران این فیلم کمدی هستند. خط استوا، اولین فیلمی است که در قالب اکران نوروز، از سوم اسفندماه به روی پرده می‌رود. با توجه به اینکه ماه مبارک رمضان از سوم فروردین آغاز می‌شود بنابراین بسته اکران نوروزی به‌مانند سالیان گذشته، ازاواخر اسفند آغاز نمی‌شود و فیلم‌ها ترجیح می‌دهند نمایش خود را ازاسفندماه آغاز کنند تا بتوانند تا عید فطر بر روی پرده بمانند. بنابراین انتظار می‌رود طی دوهفته آینده بر تعداد فیلم‌های اکران‌شده در قالب اکران نوروزی افزوده شود.

ایسنا: پیگیری ایرنا از آخرین وضعیت شهرام عبدلی نشان می‌دهد وی هم اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه یا ای سی یو (ICU) بیمارستان قائم مشهد به سر می‌برد و سطح هوشیاری این بازیگر نسبت به قبل اندکی بهتر شده است.
علیرغم کنترل بودن وضعیت قلب و عروق، شهرام عبدلی در حال حاضر به دلیل درگیری ارگان‌های حیاتی مغزی شرایط غیرقابل پیش بینی دارد. عبدلی هم اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه (ای سی یو) بیمارستان قائم مشهد به سر می‌برد، ضربان قلب این بازیگر برقرار است. اما شرایطش ناپایدار است و در کمای عمیق بسر می‌برد. عمل جراحی اولی که بر روی مغز او انجام شده موفقیت آمیز بوده و باید صبر کنیم تا مشخص شود نیاز به عمل جراحی بعدی دارد یا خیر. بنا بر پیگیری‌ها وضعیت شهرام عبدلی از لحظه ورود به بیمارستان وخیم بوده است.

 

«جان فورد» آمریکایی اسطوره سینمای کلاسیک و معنای روشن‌فکری بر پرده اکران بود. از آثاری که سینمای جهان برای معنای هنری خانواده به آن مدیون است: «چه سر سبز بود دره من» نام دارد. این فیلم که علاوه‌بر به چالش کشیدن سائق‌های اقتصادی دولت‌ها دربرابر رفع نیازهای بدوی انسان برای زیستن، هم‌زیستی را از منظر فلسفی مورد مداقه قرار می‌دهد عنصر با ارزشی در کارنامه هنری وی و به طور کلی تاریخ سینما محسوب می‌شود. همین بس که کارگردان بزرگی چون «اینگمار برگمن» از «فورد» به عنوان بهترین کارگردان تمام اعصار یاد می‌کند چرا که به باور من سینما قبل از بروز فلسفه و اندیشیدن به چگونگی باید متعالی کننده همه مدیوم‌ها در مقیاس هنر باشد و «فورد» استعدادی بی‌چون و چرا درباره این فرضیه داشت. «جویندگان» که از سوی بنیاد سینمای آمریکا به عنوان برترین فیلم وسترن آمریکایی انتخاب شده است، علاوه‌بر صیانت از تمامیت عرضی این هنر شعور فلسفی یک نقاش در تصاویر و چگونگی برداشت رنگ‌ها و جداسازی آن‌ها از واقعیت را به چالش می‌کشد.
اصلاح رنگ: اگرچه اصلاح رنگ به خودی خود توان پردازش دوربین به عنوان برداشت کننده از واقعیت را تحت تاثیرقرار می‌دهد اما نقیضه‌ای بر این باور ایجاد می‌کند که بیننده باید رنگ‌ها را همانطور که در طبیعت هستند نظاره‌گر باشد. عنصر اصلی رنگ در سینمایی «جویندگان» رنگِ بیابانی است که کوهی از کاکتوسِ اسلحه به کمر در خود دارد. در سکانس پایانی «فابلمن‌ها» ساخته اسپیلبرگ می‌بینیم که «فورد» برافروخته وارد کادر می‌شود سیگار برگش را آتش می‌زند و در دو جمله خط اُفُق را به چالش می‌کشد و همین بس که بدانیم چگونه «جویندگان» قبل از سینما بودن یک تابلوی نقاشی است. رنگ‌ها از دید یک نقاش در این فیلم اصلاح شده‌اند و تکنی‌کالر سبز و قرمز ابزاری برای ریختن رنگ بر سفیدی یک بوم است. سینمای فورد عاری از فاشیسم به معنای هیتلری اما وطن‌پرستیِ یک وسترن را دارد. رنگ‌ها، نور، در این سینما وظیفه اصلی امیدبخشی به بیننده را ایفا می‌کنند و قبل از اینکه بر روی عمقِ میدان، میزان وضوح سوژه و فاصله کانونی لنز، تاثیری بگذارند روحیه نظاره کننده را قلقلک می‌دهند.
نماد: «مردی که لیبرتی والانس را کشت» منحصراً سینمای تعلیق به زبان عامیانه است. سینمایی که همچنان هنر است با این تفاوت که درک آن ساده‌تر از همه فهمی یک واقعه طبیعی است. فیلم‌های «جان فورد» علاوه‌بر آن‌که سخنی صریح در تصویر و نه متن که به فیلم‌نامه آن بازمی‌گردد دارد، توانایی گسترش در همه ابعاد رسانه را دارند. سینمایی که برای صحبت از آن باید «خوشه‌های خشم» را به تماشا نشست و بعد آن را با اثر جاودانه «جان اشتاین بک» مقایسه کرد. اگرنگاه عامیانه‌ای به علاقه «فورد» نسبت به «جان وین» داشته باشیم و توانایی‌های این بازیگر در نقش یک کابوی اسلحه به کمر را کنار بگذاریم به این نتیجه می‌رسیم که «وین» قبل از بازیگر بودن برای «فورد» تبدیل به نماد شده است. به باور من سینما فرصتی برای نمادسازی و نمایش نماد ندارد اما در طول تاریخ به واسطه اصرار بر یک فرضیه که عملاً تبدیل به نظریه‌ای از جانب مؤلف می‌شود، نماد به وجود می‌آید. نماد سینمای فورد «جان وین» یک ابرقهرمان خوش‌دست است. اسب‌سواری، تیراندازی و داشتن روحیه‌ای جنگنده از کوچکترین نشانه‌های چنین قهرمانی است؛ برای مثال در سینمای «برگمن» علاوه‌بر اینکه زنانگی موج می‌زند عنصر خیانت نسبت به تعهد و مکاشفه برای اخلاقیات از «پرسونا» تا «ساراباند» به موضوعیت روایی و دغدغه فیلم‌ساز تبدیل می‌شود و یا سینمای«هیچکاک» مملو از تعلیق عنصری به نام «تعقیب به دنبال مضنون» را دنبال می‌کند که آگاتا کریستی گونه به ما در حال رودست‌زدن است. سینمای «جان فورد» اما کجای این امیال روایی قرار دارد. آیا اگر «جان وین» را از فیلم‌های «فورد» حذف کنیم سینمایش بی‌چیز می‌شود؟ پاسخ قاطعانه است: خیر. سینمای «فورد» بدون «وین» چیزی کم‌دارد اما همچنان سینمای وسترن است. سینمایی که از دل یک فرهنگ همواره ناشناخته بیرون آمده و قرار است قهرمانی به بیننده معرفی کند که عملاً وطن‌پرست است اما ابداً فاشیست نیست. اضافه بر همه دارایی‌های سینمای «فورد» که به جرات می‌توانم بگویم پس از«چارلی چاپلین» و «آلفرد هیچکاک» اسطوره‌ای تکرارنشدنی برای سینمای کلاسیک است، هوشیاری یک نقاش به هنگام چیدمان میزان‌سن و به طورکلی دکوپاژ در صحنه باعث خیره‌ماندن بیننده به تکنیک‌های، مانند: قاب در قاب، مورد استفاده از سوی مؤلف می‌شود. اگرچه نباید سینمای عصر مدرنیته، که به باور من همواره در حال سقوط است، را با سینمای کلاسیک مقایسه کنیم چرا که آنچه عرضه سینما را تغییر می‌دهد، میزان و چگونگی تقاضای بطن یک جامعه است. با سینما به تنهایی نمی‌توان برای سینما جنگید اما سینمای امروزی به طور کلی از امیال سینمای بدوی و کلاسیک در حال فاصله گرفتن است. سینمایی که مملو از ابرقهرمانان کارتونی شده و روزبه روز در حال افزایش جنبه سرگرمی خود است چگونه می‌تواند اندیشه‌ای بزاید. تماشای سینمای «جان فورد» این انگیزه را به سینما دوستان می‌دهد که به جای خلق سرگرمی و چرایی‌های بیشتر در مورد چیستی و چگونگی سوژه‌ها، قصه بگویند.
 

تله‌تئاتر «آقا رشید» به کارگردانی احمدرضا معتمدی برای پخش از تلویزیون تولید می‌شود.‌  در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، مجموعه طنزی با محوریت شخصیتی به نام آقا رشید از تلویزیون پخش می‌شد. این مجموعه در مرکز اصفهان تولید می‌شد و قدرت‌اله ایزدی بازیگر نقش آقا رشید بود که توانست در مدت پخش سریال محبوبیت بسیاری میان مردم کسب کند.پس از گذشت چندین سال،‌ احمدرضا معتمدی تصمیم گرفته است این مجموعه طنزها را با حضور قدرت اله ایزدی مورد واکاوی و پژوهش قرار دهد. به همین منظور به تازگی تله تئاتری با نام «آقا رشید» را کلید زده است که قرار است از تلویزیون پخش شود.

شاید این روزها در سایت‌ها و رسانه‌های مختلف نام سریال جدید هریسون فورد با عنوان (روان درمانی) را شنیده باشید. دلایل قانع‌کننده‌ای برای تماشای این سریال و توجه به جنبه‌های مختلف آن وجود دارد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت. هریسون فورد ۸۰ ساله در این سریال روان درمانی و درامدی (که ترکیبی از ژانرهای کمدی و درام است) نقش یکی از سه شخصیت اصلی داستان را بازی می‌کند که اپیزود اول آن در تاریخ ۲۷ ژانویه (۷ بهمن ۱۴۰۱) از سرویس اپل تی‌وی پلاس پخش شد.
فورد در این سریال نقش دکتر پال را بازی می‌کند که عضو ارشد یک مطب روان‌درمانی و همکار جیمی (با بازی جیسون سیگل) در این مرکز است که زبانی تند و تیز و قلبی مهربان دارد و همچنین مبتلا به بیماری پارکینسون است. اگر سریال را تماشا کرده باشید قطعاً موافق هستید که او بجای سوار شدن بر این نقش، شخصیت پال را دوست‌داشتنی‌تر و جذاب‌تر کرده و آرامشی به آن بخشیده که حتی همبازی‌های او در سریال نظیر جیمی و گبی (با بازی جسیکا ویلیامز) او را بسیار تحسین می‌کنند. او به نوعی جای پدر جیمی و عموی جذاب گبی را پر کرده است.
شاید این سؤال برایتان پیش بیاید که چرا بیشتر درباره هریسون فورد صحبت کرده و از بازی او تعریف می‌کنیم. خب متاسفانه باید به این نکته اشاره کرد که غیر از حضور او ایفای نقش پال، نقاط روشن زیادی در سریال Shrinking وجود ندارد. این سریال که این روزها بیشتر با نام «روان درمانی» شناخته می‌شود توسط برت گلدشتاین، بیل لارنس و جیسون سیگل ساخته شده است. برت گلدشتاین و بیل لارنس پیش از این با یکدیگر روی سریال پرطرفدار Ted Lasso (تد لاسو) نیز با یکدیگر همکاری کرده بودند.
البته در سر تا سر سریال روند امیدوارکننده‌ای را می‌بینیم که به سوی رشد شخصیتی جیمی و رستگاری او پیش می‌رود و به موازات آن داستان‌های فرعی نیز وجود دارد. به عنوان مثال گبی بی باید با این واقعیت کنار بیاید که ازدواجش در حال از هم پاشیدن است، و پال معتاد به کار و از نظر عاطفی آسیب دیده است، باید رابطه خود را با دخترش ترمیم کند که در ظاهر در شرایط بسیار سختی به سر می‌برد و مسئولیت‌های بزرگی نیز بر دوش اوست. البته یادآوری این نکته ضروری است که سازندگان سریال، مخصوصاً بیل لارنس افرادی هستند که علاقه زیادی به ساخت سیتکام دارند و با کمی دقت در می‌یابیم که Shrinking نیز از لحاظ ساختاری مانند یک سیتکام عمل می‌کند.
در صحنه‌هایی می‌بینیم بیل که ظاهراً از بیماران غیرقابل اصلاح خود خسته شده، به یک مشاور روانشناسی تبدیل می‌شود که بی پرده به بیمارانش مشاوره می‌دهد. برای مثال به یکی می‌گوید که شوهرش را ترک کند و به دیگری توصیه می‌کند تا درباره قرار ملاقات‌های دیگری جاسوسی کند. چرخه فریاد زدن، گریه کردن و عذرخواهی به حدی ثابت است که حتی در قسمت‌های مختلف، متوجه نمی‌شوید که مردم درباره چه چیزی فریاد می‌زنند و برای چه عذرخواهی می‌کنند. با این حال، از لحاظ کلی و بصری با یک سریال درام و آرام روبرو هستیم که در نتیجه زیاد متوجه هماهنگی اجزای مختلف آن با یکدیگر نمی‌شوید.سریال Shrinking در حال تلاش برای نمایاندن یک موج طنز‌آمیز و مالیخولیایی است که به نظر می‌رسد خیلی در آن موفق نشده است. گویا مشکل واقعی این سریال کمبود ایده است؛ ایده‌ای که می‌گوید تنها راه مبارزه با احساس غم و سوگواری، روبرو شدن با آن و ورود به مسیری جدید است. جیسون سیگل بازی ساده و معمولی در نقش جیمی دارد و نتوانسته یک شخصیت متمایز را به عنوان شخصیت اصلی داستان خلق کند. ویلیامز در نقش گبی بهتر عمل کرده و مکسول بازی قابل قبول و تاثیرگذاری در نقش آلیس، یک نوجوان سرگردان ارائه کرده است. عنصر طنز عمدتا در بازخوانی‌های کمدی و لایه‌های پنهان داستان نهفته است و بار آن بیشتر بر دو شخصیت سریال یعنی هریسون فورد و ویلیامز است. دسیسه‌ها و افراط عواطف و احساسات در داست مانند سیتکام طراحی شده و به نوعی طنز است و سریع به فراموشی سپرده می‌شود. در کل باید گفت که نباید انتظارات خود را از این سریال بالا ببرید؛ اما می‌توانید به آن یک شانس برای دیده شدن بدهید و قطعاً با تماشای چند قسمت از آن متوجه خواهید شد که آیا مایل به ادامه دادن هستید یا خیر.
منبع: ویجیاتو